Jaar in beeld 2020

Jaarverslag 2020 “An Unexpected Journey”

Wie had er kunnen voorspellen in het begin van vorig jaar dat 2020 zo extreem zou worden? De mensheid wordt wereldwijd uit balans gebracht door een virus waar geen grip op te krijgen is. Vaker heb ik me gevoeld als Frodo van Lord of the Rings. Doe niet wat je anders doet… anders word je gepakt. Enerzijds door het virus of anderzijds door de autoriteiten. Missie: overleven om uiteindelijk de ring der kwaad (coronavirus) in “Mount Doom” te gooien en terug te kunnen genieten van de dagdagelijkse dingen.

Dit heeft voor iedereen het jaar bepaald en doet dit nog steeds. Maar ik wil het vooral hebben over alle goede dingen die gebeurd zijn in 2020.

Het jaar begon zoals het geëindigd was, met de stage bij “Move to Cure” en het bijpassend examen in februari. Ik heb afgezien… Het was van mijn HBO geleden (toen was ik 30) dat ik nog zo hard gestudeerd had. Gelukkig met resultaat. Het was nipt, maar op het level van de cursus was ik tevreden met mijn dikke 7. Nog veel enthousiaster werd ik van alle extra tools en kennis die ik nu heb. Ik wilde eerst beheerst typen maar eigenlijk kom ik er meer en meer achter dat het vak van “Personal Trainer” zo complex is dat het voor mij bijna onmogelijk is om het volledig te beheersen zonder mijn gezin hierin tekort te doen. Maar de groei die ik dankzij Johan Gerets (lesgever) heb gekregen gaf me wel voldoende zelfvertrouwen om met het diploma op zak, na de 2 diploma’s “Physical Coach” bij de Belgische Voetbalbond, Personal Trainer toe te voegen aan mijn diensten.

Website: brightwaters.nl

Samen met Clay van Oijen van “Bright Waters” heb ik gewerkt aan een nieuwe website en het op orde krijgen van mijn social media. Wat ben ik trots op mijn mooie website. En uiteraard heel dankbaar voor iedereen die hieraan heeft meegewerkt. Op facebook, LinkedIn en Instagram komt iedere maand een post. Ook zijn er individuele pagina’s aangemaakt op deze diensten zodat “Princen Coaching” overal zichtbaar is. Op deze manier kan ik met de wereld delen hoe mooi het is om te doen waar ik goed in ben en mijn droom waar te maken.

In april ben ik naar Utrecht geweest om me de SPAT-methode eigen te maken. Deze methode leunt zeer sterk aan bij wat ik al doe. In 3 lesdagen in combinatie met het boek “Intelligent Bewegen” heb ik leren werken vanuit de ontwikkelingsdriehoek Fysiek-Mentaal-Emotioneel. Ze hebben een geweldige tool ontwikkelt om op een snelle manier vanuit een ontwikkelingsdriehoek tot passende oefeningen te komen die aansluiten bij de 3 aspecten. Deze tool heb ik mij dan ook aangeschaft om te gebruiken tijdens mijn intakes en in te zetten bij bepaalde klanten die hier gebaat bij zijn.

In mei komt het verlossende antwoord dat de opdracht voor 4 jaar door kan gaan in het onderwijs. Ik vind het nog steeds zalig om te werken met de pubers en coaches op Niekée. Niets is nog normaal in 2020 betreffende het onderwijs. Een jaar van innoveren-omschakelen-trial and error… Maar wat heb ik te doen met de pubers. Het is erg voor IEDEREEN, maar als ik denk wat ik allemaal heb kunnen doen op die leeftijd… Dan vind ik het verschrikkelijk want zij mogen momenteel helemaal niks en als ze een regel overtreden (wat moet in de puberteit) zijn niet alleen ouders of school boos maar een gehele maatschappij.

Vakantie was anders maar toch reuze gezellig. Wat geniet ik van mijn gezinnetje!!

In september begint de competitie. Voor het eerst in 3 jaar ben ik terug als ploegtrainer bij de club die voelt als thuiskomen. We hebben er een goede voorbereiding opzitten en zelfs ploegen geklopt die een reeks hoger spelen. Jammer genoeg was de eerste tegenstander van een hoge kwaliteit waardoor we de eerste competitiewedstrijd verloren. Daarna zijn we 4 wedstrijden onklopbaar gebleken. Resultaat ja… maar wat heerlijk als de mayonaise pakt. De inzet, de vriendschap, het feest na het scoren in de laatste minuten omdat ze zijn blijven werken met een over-mijn-lijk-mentaliteit. Op en top genieten van een mooi spelletje. Jammer dat we zijn moeten stoppen, het was sowieso een mooi seizoen geworden. Op naar volgend seizoen.

Verder is mijn 4-jarig zoontje ook begonnen met voetballen. Ik heb hem ingeschreven bij standaard Elen waar ik zelf voorheen trainer ben geweest. Samen met een zeer warm jeugdbestuur en de andere trainers hebben we destijds het provinciaal label binnengehaald wat momenteel resulteert in een top jeugdopleiding. Voor mij was de keuze snel gemaakt om hem in deze warme en goed omkaderde omgeving te laten groeien. Misschien raden jullie het al. Ik kon niet op de tribune toekijken en ben nu ondersteunend trainer bij de U6. Zalig die kleine mannen. Genieten iedere keer maar weer.

In oktober ben ik nogmaals een cursus gaan volgen bij de “Aventuz Academy”. Omdat het kan en omdat ik er gewoon niet genoeg van krijg. Opnieuw kom ik erachter dat ik denk sommige zaken te beheersen en dan blijkt dit toch niet zo te zijn. Ik word hier gedwongen door perfectie waardoor ik nog eens lekker onzeker van word. Vervolgens ga ik weer naar huis met een gigantische portie info en oefeningen waar ik me meer volledig op kan uitleven.

Ik merk dat ik kan blijven schrijven over de mooie dingen die me overkomen maar ik ga bij deze mijn jaarverslag afsluiten. Ik weet niet als er mensen gaan bij zijn die dit volledige verslag gaan lezen. Aan diegenen die het gedaan hebben mijn oprechte dank.

Verder heel veel dank aan mijn lieve vrouwtje die ik 2020 ten huwelijk heb gevraagd. Zonder haar was dit allemaal ondenkbaar.